Er nýi biskupinn undir óhollum áhrifum frá vel gifta prestinum?

Er þetta illt af­spurn­ar þegar horft er til sam­kirkju­legs starfs sem þjóðkirkj­an tek­ur þátt í.

Kristinn Jens Sigurþórsson.

Kirkjan Nýr biskup Þjóðkirkjunnar, séra Guðrún Karls Helgudóttir, hefur ekki náð að heilla séra Kristinn Jens Sigurþórsson, sem sat síðastur presta til að Saurbæ á Hvalfjarðarströnd. Kristinn skrifar um þetta grein í Moggann.  

Greinin byrjar svona:

„Ný­kjör­inn bisk­ups Íslands, Guðrún Karls Helgu­dótt­ir, var vígð til embætt­is við hátíðlega at­höfn í Hall­gríms­kirkju í Reykja­vík. Pré­dik­un hins ný­vígða og hróðuga bisk­ups varpaði þó skugga þar á. Sr. Guðrún hef­ur kennt pré­dik­un­ar­fræði við Há­skóla Íslands og er eðli­legt að gerðar séu til henn­ar kröf­ur. Þar fyr­ir utan er það hlut­verk bisk­ups Íslands að hafa til­sjón með boðun­inni og þarf hann því að hafa hald­góðan skiln­ing á ritn­ing­unni og þeirri dýpt sem hún býr yfir.“

Í greininni er einnig að finna þessa tvo eftirfarandi kafla:

„Eins og við var að bú­ast var í pré­dik­un­inni mikið gert úr hlut kvenna. Er slík nálg­un orðin að þreyt­andi sí­bylju. Setti bisk­up fram þá full­yrðingu að tengda­móðirin væri „fyrsti“ djákn­inn í gjörv­allri guðskristni á jörðu. Þá var því einnig haldið fram í efsta stigi að hún væri „fyrsti sanni“ læri­sveinn­inn. Er þetta vill­andi auk þess sem ekki verður séð að út­legg­ing af þessu tagi þjóni nein­um trú­ar­til­gangi. Hafði þessi fram­setn­ing bisk­ups í för með sér að fyrstu læri­svein­arn­ir voru gerðir ósann­ir þrátt fyr­ir að hafa um ald­ir verið heiðraðir inn­an kristn­inn­ar sem heil­ag­ir. Er þetta illt af­spurn­ar þegar horft er til sam­kirkju­legs starfs sem þjóðkirkj­an tek­ur þátt í.

Grun­ar mig að bisk­up sé und­ir óholl­um áhrif­um af femín­isma og kvennaguðfræði. Þá hjálp­ar ekki að um ára­bil starfaði hún við hlið sr. Vig­fús­ar Þórs Árna­son­ar í Grafar­vogs­kirkju en frá­sagn­ir hans eru oft í efsta stigi. Var hann t.d. prest­ur í „nyrsta“ kaupstað lands­ins, Sigluf­irði, áður en hann varð „fyrsti“ sókn­ar­prest­ur­inn í „fjöl­menn­asta“ prestakalli lands­ins. Eitt sinn lýsti hann því yfir í út­varpi að Grafar­vogs­kirkja væri sú kirkja á Íslandi sem stæði „næst sjó“ sem varð til þess að sr. Bald­ur heit­inn í Vatns­firði hringdi í hann og tjáði hon­um að Unaðsdals­kirkja stæði bók­staf­lega í flæðar­mál­inu. Það má sr. Vig­fús Þór þó eiga að hann er hvað best kvænt­ur klerka á Íslandi.“