Hún sakaði fulltrúa stjórnarandstöðu um að stjórnast af sýniþörf, löngun til að komast í kastljósið (í orðsins fyllstu merkinu): á meðan það var hún alein sem sat þarna í Kastljósinu, með stórum staf og greini, og túlkaði atburði eftir sínu höfði.
„Svandís Svavarsdóttir var í Kastljósinu á dögunum, að svara fyrir það að ríkisstjórnin beið og beið og beið með viðbrögð við því að reglugerð ráðherra um sóttvarnir reyndist ekki standast lög – og aðhafðist ekkert fyrr en fram kom frumvarp frá Samfylkingu,“ skrifar Guðmundur Andri Thorsson.
„Eða svara og svara fyrir – hún hafði sína hentisemi með að túlka þá atburðarás. Hún sakaði fulltrúa stjórnarandstöðu um að stjórnast af sýniþörf, löngun til að komast í kastljósið (í orðsins fyllstu merkinu): á meðan það var hún alein sem sat þarna í Kastljósinu, með stórum staf og greini, og túlkaði atburði eftir sínu höfði. Þetta freistast stjórnmálamenn margir til að gera, og ekki endilega ástæða til að fjargviðrast yfir því, heldur hinu að ráðherrann komist upp með þetta í sjónvarpi allra landsmanna. Mér finnst það visst áhyggjuefni að sú tíð skuli alveg liðin að ráðherrar mæti fulltrúum stjórnarandstöðu, eða yfirleitt andstæðra sjónarmiða, í Kastljósinu. Af einhverjum ástæðum telja umsjónarmenn þáttarins duga að þau sjálf komi þeim sjónarmiðum á framfæri: „Nú hafa fulltrúar stjórnarandstöðu haldið því fram …“ Því fer auðvitað fjarri og þetta verður ójafn leikur. Á fréttastofu Ríkisútvarpsins starfar vissulega flinkt og gott starfsfólk en af einhverjum ástæðum hafa hlutirnir þróast svo að ráðherrar geta haft hlutina heldur mikið eftir eigin höfði í þáttunum þar.“
