Kolbrún Elma Schimdt skrifar:
En hér sjáum við taco skeljar frá auðmjúku Mæðrastyrksnefnd og grænmeti keypt með Bónuskorti frá yndislega Hjálparstarfi kirkjunnar. Ég fæ aðstoð frá foreldrum mínum og barnsföður þegar kvótinn minn er búinn hjá hjálparstörfunum.
Ég er 36 ára einstæð móðir og hef ekki efni á að næra börnin mín og mig eftir 20. hvers mánaðar. Þessu fylgir gífurleg skömm og oft á tíðum táraflóð, niðurbrot, þyngsli í huga og hjarta, sjálfið nett brotið og fl og fl.
Ég held áfram strögglinu því ég fæ að lifa með þrjóskunni minni sem mér þykir svo vænt um og dugnaðnum mínum sem stendur alltaf með mér.
Ég er í 100% vinnu og er á leigumarkaði. Stunda ekki smálánabullið. Get ekki staðið í skilum varðandi blessaða reikningana. Lífsgæði mín eru skert og fjárhagslegt frelsi er ekkert!
Við svona aðstæður býr þorri þjóðarinnar! Fólk sem gagnrýnir aðgerðir verkalýðshreyfingarinnar er fólkið sem hefur það gott, á fyrir mat og goooott betur en það! Það á peninga fyrir td æfingagjöldum barna sinna. Aðferðafræði alþingismanna og gömlu kjaradeilurnar eru farnar að súrna og hreinlega útrunnar. Stjórnvaldið og fólk með gífurlegt peningavald hefur valdið þessari fátækt í þessu efnaða landi. Það er farin af stað hræðsluáróður sem á að halda okkur frá þeirri ákvörðun að fara í verkfall. Leigumarkaðurinn er total rugl og þarf að vera heilbrigt hámark á leiguverði.
Ææj þetta er svo löng saga af kjánabulli hvernig stjórnvöldin hafa rúllað áfram í eigin hagsmuna frekjukasti.
Er orðin nett ringluð af þessum skrifum mínum..
Ég skila hér með skömminni til stjórnvalda og íslensku mafíunnar. Er ekki frá því að mér sé pínu létt… veit ekki.. lemur í kjós.