Yfrlýsing vegna aðgerðapakka stjórnvalda:
Efling – stéttarfélag lýsir vonbrigðum með aðgerðapakka sem ríkisstjórnin kynnti í dag fyrir hádegi með yfirlýsingu undir heitinu „Átta nýjar stöðugleikaaðgerðir“. Aðgerðirnar eru að sögn hugsaðar „til stuðnings lífskjarasamningnunum“ en þær aðgerðir sem hönd er á festandi í yfirlýsingunni styðja þó eingöngu atvinnurekendur og efnafólk, láta undan óeðlilegum þrýstingi þeirra og hlunnfara vinnandi fólk.
Í pakkanum er ekki að finna neinar handbærar efndir á loforði sem stjórnvöld gáfu út í tengslum við Lífskjarasamningana um févíti vegna launaþjófnaðar. Er þar um að ræða einfalt réttlætismál sem kostar ríkissjóð ekkert. Þau frumvarpsdrög sem Efling hefur séð um efnið eru gagnslaus. Svo virðist sem ríkisstjórnin hyggist láta þjóðarskömm íslensks vinnumarkaðar, refsilausan launaþjófnað atvinnurekenda, viðgangast til frambúðar.
Nýtt loforð ríkisstjórnarinnar um skattaafslátt til stórefnafólks sem stendur í hlutabréfakaupum vekur algjöra furðu. Sú aðgerð gengur þvert á markmið skattkerfisbreytinga sem lofað var í tengslum við lífskjarasamninganna. Þeim breytingum var ætlað að leiðrétta „stóru skattatilfærslu“ síðustu áratuga frá hálauna- og stóreignafólki yfir á herðar láglaunafólks. Efling harmar að sjá ríkisstjórnina vinna þannig gegn réttlátara skattkerfi.
Ríkisstjórnin hefur látið Samtök atvinnulífsins beita sig hótunum.
Í aðgerðapakkanum er hvergi komið til móts við vel útfærðar og málefnalegar tillögur verkalýðshreyfingarinnar um hvernig hið opinbera geti beitt sér á krepputímum í þágu almennings og vinnandi fólks. Dæmi um það er hækkun grunnatvinnuleysisbóta, sem ekki er minnst orði á í aðgerðapakkanum.
Ríkisstjórnin hefur látið Samtök atvinnulífsins beita sig hótunum um uppsögn kjarasamninga, hótun sem aldrei var innistæða fyrir. Fjöldi fyrirtækja um allt land eru í ágætum rekstri og ekki á þeim buxum að hefja ófrið um allan vinnumarkaðinn. Í stað þess að halda sjálfsvirðingu sinni og verja hagsmuni almennings lætur ríkisstjórnin neyða sig til að ausa enn meira fé úr sjóðum hins opinbera til efnafólks og stöndugra fyrirtækja.
Þau vinnubrögð atvinnurekenda sem ríkisstjórnin hefur nú veitt samþykki sitt boða ekki gott fyrir áform um „samráð“ aðila vinnumarkaðarins um svokallaða „grænbók um framtíðarumhverfi kjarasamninga og vinnumarkaðsmála“ sem rætt er um í aðgerðapakkanum. Kostulegt er að stjórnvöld ímyndi sér að grundvöllur sé fyrir slíku samráði meðan launaþjófnaður, brot á vinnumarkaðslöggjöfinni og hótanir um samningsrof viðgangast átölulaust.