„Dellumakaríið“ og Mogginn

„Ráðherr­arn­ir ís­lensku hafa hvorki þrek né mann­dóm til að taka fram fyr­ir hend­ur þeirra sem setið hafa yfir dellumakaríinu í ára­tugi eng­um til gagns.“

„Stór­brot­in hræðslu­her­ferð um mann­gerða hel­för jarðarbúa kall­ar eft­ir mikl­um fjár­mun­um til að bregðast við ósköp­un­um og bjarga heim­in­um. Eng­inn veit þó hvernig fjár­aust­ur á að gera það. Það er svo sem virðing­ar­vert að vilja ekki sitja hjá á meðan heim­ur­inn tor­tím­ist. En þegar bet­ur er að gáð þá er ekki allt sem sýn­ist. Stór­karla­leg­ar yf­ir­lýs­ing­ar og frek­leg­ar full­yrðing­ar eru grunn­ar þess­ara „fræða“ og „vís­ind­in“ á bak við all­ar þess­ar ógn­ir sem fylgja halda ekki vatni þegar að er gáð.“

Þetts er upphaf leiðara Moggans. Næst kemur þetta:

„Þó hafa vænstu menn og virðing­um hlaðnir óhrædd­ir skipað sér á bak við full­yrðing­arn­ar, „spárn­ar“ og ósköp­in öll sem þær boða. Hvenær sem koma frétt­ir um stór­brotna um­hleyp­inga hér og hvar í heim­in­um, þá bregst það varla að „frétta­menn­irn­ir“ sem þær segja skjóta því jafn­an inn í frétt­irn­ar að „talið sé að þessa vá­legu at­b­urði megi rekja til „heimsendahlýnunar“. Eng­inn veit hvað þeir hafa fyr­ir sér í því. Þegar það er svo skoðað stenst fæst af þeim upp­hróp­un­um.“

Hér eru svo tveir kaflar sem eru um leið lokin á leiðaranum:

Varla þarf að minna börn­in, sem stjórna þátt­töku Íslend­inga í darraðardans­in­um…

„Mestu frétt­irn­ar tengd­ar því fyr­ir­bæri komu nokkru síðar frá Bretlandi, þegar frétt­um var lekið úr breska stjórn­kerf­inu, í til­raun til að hræða það frá ákvörðunum sem kerfið vissi að lágu í loft­inu. En ekki tókst þó að setja fót­inn fyr­ir áform Rishi Sunak for­sæt­is­ráðherra varðandi seink­un á mik­il­væg­um tíma­setn­ing­um, sem stjórn­völd­in höfðu áður birt sem lof­orðabönn, tengd­um „viðbrögðum við heimsendahlýnun af manna­völd­um“. Nú voru rök­in um seink­un þau, að Bret­ar hefðu þegar gert miklu meira en flest­ir með sín­um aðgerðum og sann­gjarnt væri að slík­ir fengju tóm til að kom­ast nær þeim mark­miðum sem Bret­ar hefðu þegar lofað og staðið við, áður en Bret­ar færu enn meir fram úr öðrum.

Varla þarf að minna börn­in, sem stjórna þátt­töku Íslend­inga í darraðardans­in­um, á að þau ættu að stöðva sitt gönu­hlaup um enn meiri út­gjöld, sem ekki er nokk­ur rétt­læt­ing fyr­ir, frek­ar en fyr­ir kröf­un­um um óþarfa eyðslu fjár sem nýt­ist bet­ur hér á landi en hent á heims­haug­inn. Ráðherr­arn­ir ís­lensku hafa hvorki þrek né mann­dóm til að taka fram fyr­ir hend­ur þeirra sem setið hafa yfir dellumakaríinu í ára­tugi eng­um til gagns.“