Það var gert við Sigmund Davíð forsætisráðherra á sínum tíma, með miklu persónulegu og pólitísku tjóni fyrir hann.
Enn og aftur skrifar Davíð Oddsson um andúð sína á Ríkisútvarpinu.
„Meginhlutverkið er að miðla fréttum, sem fyrst, því sem talið er öruggt þar og þá og án þess að gefa til kynna að í fréttinni leynist eitthvað meira en þar er,“ segir í nýjasta Reykjavikurbréfi Davíðs.
„Dylgjur og fréttir eiga ekki samleið. Sumir tala eins og bjálfar um að sá þáttur sé mikilvægastur að blaðamenn þykist hafa stöðu lögreglumanna og geti leitt menn í gildrur, jafnvel í samvinnu við erlenda þrjóta og undir fölskum merkjum. Það var gert við Sigmund Davíð forsætisráðherra á sínum tíma, með miklu persónulegu og pólitísku tjóni fyrir hann. Það var niðurlægjandi fyrir þjóðina að sjá hvað þá hlakkaði í þessum undirmálsmönnum á framfæri Ríkisútvarpsins. Það mátti á þeim skilja að þess háttar framganga sé í rauninni megintilgangur þeirra og langfínastur þáttur allrar blaðamennsku. Þó eru sárafáir blaðamenn þjálfaðir eða prófaðir í slíkum efnum. Þeir fara því fljótt út af sporinu, renna á svellinu, en bera ekki neina ábyrgð svo að séð verði,“ skrifar Moggaritstjórinn.
„Menn verða blaðamenn þegar þeir taka að kalla sig blaðamenn. Og það þótt þeir séu á mála hjá því sem almenningur kallar sín á milli sorpblöð og kveða þaðan upp stóra dóma eða, sem oftar er, dylgja út og suður og gera ekkert með þá ábyrgð og þann skaða sem slíku fylgir. En fólkið sem dregið er niður í svaðið situr uppi með það ævilangt fyrir litlar eða jafnvel engar sakir. Og það skrítna er að það er ekki síst „sjálft Ríkisútvarpið“ sem gengið hefur taumlaust fram og af fullkomnu ábyrgðarleysi en er samt uppfullt af hroka, sem ekkert efni stendur undir,“ skrifar ritstjórinn.
Hér er einn kafli enn:
„Flestir átta sig á að öflugir fjölmiðlar sem kosta miklu til starfsemi sinnar og hafa haldið uppi sínu merki, sumir í nærri 110 ár samfellt, eru eitthvað allt annað en bloggsíðumenn sem telja sig ekki bara blaðamenn þegar af þeirri ástæðu, heldur hina bestu allra. Og það þótt eini raunverulegi stimpill á verkefni þeirra, sem fyrir liggur, sé að eitthvert vafasamt skítamál hafi, að mati Steingríms og aðstoðarmanns hans þótt „tussugott fyrir Dodda“. Dýpra getur blaðamaður varla fallið.“
Það er víða hoggið. Sjálfur er Davíð ritstjóri á blaði sem er ætlað að berjast gegn breytingum á stjórnarskránni og kvótakerfinu og að Ísland sæki um aðild að Evrópusambandinu og upptöku evru. Allt er þetta þungur farangur að burðast með.
