Davíð Oddsson, ritstjóri Moggans, sá ástæðu til að rifja upp búsáhaldabyltinguna, eða „búsáhaldabyltingu“ eins og hann skrifar. Hann valdi Reykjavíkurbréf morgundagsins til þessa.
„Það var skrítið að sjá vitnað í verkalýðsleiðtoga sem taldi nú þarfast að blása til nýrrar „búsáhaldabyltingar“ í tilefni af efnahagslegum afleiðingum kórónuveirunnar!“
Þannig byrjar Davíð.
„Þeir eru enn til sem vilja vefja þá meintu „byltingu“ í rósrauðan skrúða en þó þolir mjög fátt af því sem gerðist þá minnstu skoðun. Hana mætti fremur kalla byltinguna sem aldrei varð af því að hún snerist aðallega um sjálfa sig en ekki framhaldið.
Það má þó kannast við að uppákomur tengdar þessari „byltingu“ kipptu fótum undan sitjandi ríkisstjórn, þar sem Samfylkingin fór á taugum eftir að hávær lýður ruddist inn á fund hennar í Leikhúskjallaranum. En það verður seint flokkað undir byltingu hvort flokkur á borð við Samfylkingu hrekkur af hjörum.“
Þarna var snyrtilegt skot á Samfylkinguna. En var ríkisstjórn Geirs H. Haarde ekki lifandi dauð þegar þarna var komið.
„Enginn flokkur var þó metinn á annað eins slikk og Björt framtíð sem síðar meir vegna gauragangs á netinu nærri miðnætti sprengdi ríkisstjórn í spað eina niðdimma nótt. Björt framtíð átti enga framtíð og dó þarna að mestu án fortíðar eftir að upplýstist að tilvera hennar helgaðist eingöngu af því hversu mörg eða fá læk flokkurinn fengi hjá fautum netsins við hver dagslok,“ skrifar Davíð.
Hér má hinkra við. Björt framtíð framdi pólitískt sjálfsmorð þegar flokkur fór í faðm hægri flokkanna, Sjálfstæðisflokks og Viðreisnar. Átti sér ekki viðreisnar von eftir þau mistök.
Jæja, förum með Davíð á Austurvöll:
„Það lið sem tók sér dagskrárvaldið á Austurvelli í „byltingunni“, og þá einkum þó rausið sem upp úr því valt og útvarpað var sem helgiathöfn, þolir illa skoðun og sýnu verr atgangur skrílsins sem skýldi sér í fjöldanum og munaði minnstu að hið hugrakka lögreglulið fengi ekki hamið. Þar var allt komið á ystu brún.
Það er vitað nú hverjir héldu í þá strengi og það er einnig vitað hverjir fjármögnuðu brúðuleikarana. Ríkisútvarpið, sem lifir enn á þeirri ónýtu mýtu að það sé „öryggistæki þjóðarinnar,“ varpaði gagnrýnislaust út öllum soranum og þar með talið öskrum um hvar einstaklingar byggju með fjölskyldum sínum, og rétt væri og sjálfsagt að ofsækja!“
Kommon ritstjóri. Engar hálfkveðnar vísur. Nú er sú krafa gerð á „ritstýrðan“ Mogga að hann segi okkur allt. Hverjir héldu í strengina og hverjir borgðuðu? Davíð er blaðamaður, er ekki svo, og sem slíkur á að hann segja okkur fréttirnar sem hann aflar.
Við bíðum eftir að hinn „ritstýrði“ Mogginn birti fréttina.