Við samningaborðið í kjaradeilu Reykjavíkurborgar og Eflingar sitja aðilar sem hafa sama yfirlýsta markmið: að í yfirstandandi kjarasamningum eigi að leggja mesta áherslu á hækkun lægstu launa og sérstaklega huga að mikilvægum kvennastéttum í umönnunarstörfum og leikskólum. Það eru því mikil vonbrigði að ekki gangi hraðar að ná samningum.
Ég á erfitt með að verjast þeirri hugsun að allt of mikil orka fari í að ná umræðunni ofan í skotgrafir og efna til átaka þar sem efnislegt samtal hefði skilað miklu betri árangri. Ég vildi óska að sami kraftur væri settur í samningagerðina og ítrekað virðist fara í skeytasendingar í minn garð og samninganefndar borgarinnar.
Nú síðast hefur forysta Eflingar reynt að sá tortryggni um hvort tilboð Reykjavíkurborgar varðandi starfsfólk í leikskólum sé ekki það sama við samningaborðið og kynnt hefur verið opinberlega, þar með talað í Kastljós-viðtali við mig í síðustu viku. Því er einfalt að svara: að sjálfsögðu. Tilboð borgarinnar myndi hækka meðal grunnlaun almennra starfsmanna á leikskólum úr 310 þús. í 420 þús. á mánuði. Ofan á þessar tölur koma álagsgreiðslur sem hafa verið greiddar á leikskólum og eiga að halda áfram og verða heildarlaun í lok samningstímans því 460 þús. á mánuði. Þetta er gott tilboð um mikla hækkun lægstu launa sem er hér með ítrekað. Fyrir ófaglærða deildarstjóra á leikskóla úr röðum Eflingar myndu grunnlaun hækka í 520 þús. að meðaltali á mánuði. Með áðurnefndum álagsgreiðslum eru heildarlaun þessa hóps 572 þús. á mánuði. Getur þetta verið skýrara?
Ég vil svo vekja athygli á nýjum tölur fyrir aðrar stórar stéttir Eflingarstarfsfólks í meðfylgjandi tilkynningu samninganefndar borgarinnar. Til dæmis um hækkiun launa almenns starfsfólks í heimaþjonustu og hækkun launa og styttingu vinnuvikunnar hjá starfsfólki í búsetuþjónustu. Hvoru tveggja gefur mynd af því af hverju borgin telur að um tímamótasamninga geti orðið að ræða. Vil ég lýsa þeirri von að samningum náist sem allra fyrst.
Lægstu launin hækki mest
Samninganefnd Reykjavíkurborgar lýsir miklum vonbrigðum með að ekki hafi náðst meiri árangur á samningafundi dagsins með samninganefnd Eflingar. Jafnframt lýsir samninganefndin furðu á þeirri tilraun forystu Eflingar til að draga í efa framkomin tilboð borgarinnar um verulegar kjarabætur fyrir starfsfólk Eflingar hjá Reykjavíkurborg. Leiðarljós borgarinnar í yfirstandandi viðræðum er að hækka sérstaklega lægstu laun með sérstaka áherslu á laun kvennastétta. Samninganefnd Reykjavíkurborgar ítrekar það tilboð um hækkun launa á leikskólum sem gert var opinbert í lok síðustu viku. Samkvæmt því verða meðaldagvinnulaun almennra starfsmanna í leikskólum 460.000 kr. á mánuði með álagsgreiðslum og hjá deildarstjórum innan Eflingar í leikskóla verða mánaðarlaunin 572.000 kr. með álagsgreiðslum í lok samningstíma takist samningar á grundvelli tillagna Reykjavíkurborgar. Mikilvægt er að draga fram að launahækkanir í tillögu Reykjavíkurborgar eru að meðaltali yfir 30% til félagsmanna Eflingar. Þá liggur fyrir eindreginn vilji borgarinnar að stytta vinnuviku starfsfólks. Að auki liggur fyrir tillaga um fjölgun orlofsdaga í 30 á ári hjá öllu starfsfólki Reykjavíkurborgar. Sem dæmi um þær hækkanir sem öðrum stórum starfsstéttum hjá Eflingu standa til boða samkvæmt tillögum borgarinnar myndu meðaldagvinnulaun almenns starfsmanns í heimaþjónustu hækka úr 337.000 í 441.000 kr. Með álagsgreiðslum yrðu launin 496.000 kr. í lok samningstíma.
Veruleg stytting vinnuviku starfsfólks í vaktavinnu
Vinnuvika starfsfólks í vaktavinnu styttist að lágmarki um 4 klukkustundir samkvæmt tillögu Reykjavíkurborgar. Þannig gæti vinnutími starfsmanns í búsetuþjónustu styst um 20 klst. á mánuði sem felur í sér fækkun vakta um 2-3 vaktir í mánuði. Jafnframt fela tillögur Reykjavíkurborgar í sér að regluleg laun starfsmanns í búsetuþjónustu verði 608.000 kr. í lok samningstímans og hækki að meðaltali um 33%. Launahækkanir á samningstíma fara eftir tímasetningum Lífskjarasamningsins. Ég vil svo vekja athygli á nýjum tölur fyrir aðrar stórar stéttir Eflingarstarfsfólks í meðfylgjandi tilkynningu samninganefndar borgarinnar. Til dæmis um hækkun launa almenns starfsfólks í heimaþjónustu og hækkun launa og styttingu vinnuvikunnar hjá starfsfólki í búsetuþjónustu. Hvoru tveggja gefur mynd af því af hverju borgin telur að um tímamótasamninga geti orðið að ræða. Vil ég lýsa þeirri von að samningum náist sem allra fyrst.