„Hvernig væri nú að ríkisstjórnin færi í það að leggja af óþarfar stofnanir og þaðan af verri? Fjármunina mætti svo nýta betur, bæði í skattalækkanir og til þarfari verka.“
Þetta er bein tilvitnun í leiðara Morgunblaðsins í dag, sem er nafnlaus að venju, en er eflaust skrifaðar af Davíð Oddsson.
Hann tiltekur sérstaklega tvær stofnanir sem hann vill sjá hverfa. Önnur er umboðsmaður skuldara og hin er fjölmiðlanefnd.
„Annað dæmi um stofnun sem furðu vekur að enn skuli vera haldið úti á kostnað skattgreiðenda er Umboðsmaður skuldara. Þeirri stofnun var komið á fót þegar þrengt hafði mjög að eiginfjárstöðu heimilanna og skuldir voru mörgum erfiðar. Þá kunna að hafa verið rök fyrir því að ríkið reyndi að greiða úr vandanum umfram það sem verið hafði, en nú er þessi stofnun aðeins til af sömu ástæðu og svo margar aðrar; af því að ríkið leggur helst aldrei af stofnanir sem settar hafa verið á fót.“
Kannski er þetta ekki alveg rétt hjá ritstjóranum. Verkefni stofnunarinnar hafa eflaust breyst sem og umfangið. Samt er það svo að ekki eru allir Íslendingar lausir undan skuldafargani.
Svo er það fjölmiðlanefnd. „Þetta er stofnun sem ekki var til fyrir nokkrum árum og samt sem áður gengu fjölmiðlar ekki síður þá en nú. Raunar var betra fyrir fjölmiðla að þurfa ekki ofan á allt annað að halda uppi Fjölmiðlanefnd og sinna að auki allri þeirri skriffinnsku sem nefndin reynir að hlaða á þá.“
Fólk sem starfar við fjölmiðla á það sameiginlegt að hafa aldrei áttað sig á hutverki og tilgangi fjölmiðlanefndar.
