Brynjar Níelsson skrifar: „Var í Silfrinu áðan með Ragnari Þór Ingólfssyni, sem er eins og margar alþýðuhetjur með einfaldar lausnir og almennt froðusnakk. Hann telur rétt að lífeyrissjóðirnir hafi samráð um vexti svo einstakir sjóðir séu ekki alltaf að lækka þá umfram aðra. Til þess eigi að stofna miðlægan sjóð eða samfélagsbanka sem láni til íbúððarkaupa. Við eigum einn slíkan, sem heitir Íbúðalánasjóður og hefur kostað skattgreiðendur á annað hundruð milljarða. Ragnar má taka hann yfir endurgjaldslaust mín vegna.
Ragnar Þór er ennfremur mjög undrandi yfir því af hverju stjórnmálamenn hafi ekki tekið fram fyrir hendurnar á stjórnendum Landsbankans vegna byggingar höfuðstöðva á dýrustu lóð landsins. Ragnar er kannski búinn að gleyma þeirri kröfu almennings að stjórnmálamenn væru ekki með puttana í einstökum ríkisfyrirtækjum og stofnunum. Það var kallað spilling. Er einhver munur á Ragnari Þór og Ragnari Reykás?“