Bjarni sárasaklausi

Bjarni Benediktsson er fjármála- og efnahagsráðherra. Ólund er í efnahagi þjóðarinnar. Peningar fólks brenna upp, dýrtíðin er algjör. Stefna Bjarna hefur beðið skipbrot. Fullkomlega. Vandamálin hrannast upp. Bjarni segist aðeins bera ábyrgð á agnarögn af óöldinni.

Óþarft er að telja upp allt sem hefur hrunið í stefnu Bjarna. Nánast allir innviðir þjóðarinnar er á hættumörkum.

Þegar ríkisstjórn Sigmundar Davíðs og Bjarna réði ríkjum, á árunum 2013 til 2016, var ég með Sprengisand á Bylgjunni. Einn af ráðherrum þeirrar stjórnar var gestur í einum af þáttunum. Sá talaði um að spara sem mest í ríkisfjármálunum. Að við mættum ekki auka skuldir ríkissjóðs. Ég spurði þá hvort það jafngilti ekki skuldum að láta allt drabbast niður. Þá væri eftir að laga allt sem miður hafði farið og færi. Ráðherrann þvertók fyrir þetta. Samræður okkar um þetta urðu lengri. Ráðherrann sá er enn ráðherra.

Núna gekk fólk svo langt að það bjó til nýtt ráðuneyti. Innviðaráðuneyti. Sá sem þar situr hefur nóg að gera með að éta ofan í sig loforð eftir loforð. Hjá honum er allt í köku.

Aftur að Bjarna. Þegar hann verst með að segja að beri í mesta lagi ábyrgð og 0,5 prósent af verðbólgunni þá eflaust veit hann að lifandis bull. Maðurinn er efnahagráðherra Íslands. Efnahagurinn er nánast ein rjúkandi rúst. Bjarni til að mynda afþakkar, fyrir hönd ríkissjóðs, eðlileg gjöld af útgerð og fiskeldi. Svona er hægt að telja út í það óendalega.