Bjarni kjaftaði í kaupfélagsstjórann
- gerðu leynisamning um sendiherrastöðu fyrir Gunnar Braga í skiptum fyrir að Geir Haarde var skipaður sendiherra.
Endursagnir af bjórfundi Miðflokksins og helmingi þingflokks Flokks fólksins eru um margt áhugaverðar. Og oft sóðalegar.
DV hefur birt nokkrar fréttir af bjórfundinum. Þar kemur fram hvernig kaupin gerast á eyrinni. Viðbjóðslegt munu eflaust einhverjir segja.
Gunnar Bragi hefur orðið:
„Þegar ég ákvað það að skipa Geir H. Haarde sendiherra í Washington […] þá ræddi ég við Sigurð Inga. Honum var ekki skemmt enda hafði hann ákært Geir. Ég ræddi þetta auðvitað við alla flokka. Ég sá það að ég gæti ekki skipað Geir einn. Það yrði of þungur biti fyrir þingið og alla. Það sem ég gerði var að skipa Árna Þór (Sigurðsson) sem sendiherra. Hann er náttúrulega bara […], þó hann sé frændi minn. VG hefðu getað orðið brjálaðir en Katrín sagði ekki orð. Ég átti fund með henni. Geir slapp í gegnum þetta eins og smjör á smokknum hjá honum þarna Friðriki Ómari.“
Geir sagði seinna við mig: „Ég var brjálaður við þig Gunni þegar þú ákvaðst að gera Árna Þór að sendiherra.“ Hann fattaði þetta svo seinna. Athyglin fór öll á Árna Þór. Annars hefði Vinstri Græna liðið orðið brjálað.“
Árni var náttúrulega ekkert annað en senditík Steingríms. Plottið mitt var að Geir yrði í skjólinu hjá Árna og það virkaði ekki bara 100 prósent heldur 170 prósent því að Árni fékk allan skítinn. Svo sagði Geir við mig löngu seinna: „Þakka þér fyrir. Það var enginn sem gagnrýndi mig.“ Ég lét Árna taka allan slaginn.“
Gunnar: „Ég átti fund með Bjarna í fjármálaráðuneytinu. Ég sagði við Bjarna: „Það er algjörlega sjálfsagt. Auðvitað geri ég Geir að sendiherra.“ Og ég sagði við hann: „Og mér finnst sanngjarnt að þið horfið til svipaðra hluta þegar ég þarf á því að halda.“ Það var ekki vegna þess að ég hafi verið að hugsa um að skipta um flokk. Ég var ekki kominn út þegar Þórólfur (Gíslason) hringir og spyr: „Ætlar þú að verða sendiherra?“ Ég var ekki kominn út úr ráðuneytinu.“
Sigmundur Davíð: „Út frá þessu, af því að ég veit að þetta er rétt með sendiherrastöðuna. Ég nefndi þetta við Bjarna. Bjarni má eiga það, hann viðurkenndi þetta. Bjarni fór út um víðan völl en niðurstaðan var sú að Bjarni féllst á það að ef þetta gengi eftir, þá ætti Gunnar inni hjá Sjálfstæðismönnum.“
