Stjórnmál „Jæja, þá er síðustu samningalotu minni lokið í þingheimum,“ skrifar Birgitta Jónsdóttir ósátt á Facebook.
„Ekki tókst að fá í gegn þá sjálfsögðu lýðræðisaukningu að breyta mætti stjórnarskrá með auknum meirihluta og skjóta þeim breytingum til almennings í þjóðaratkvæði. Bjarni Ben beitti þeim ógeðfeldu brögðum að nota bága stöðu barna í neyð sem pólitíska skiptimynt til að neyða aðra flokka til samkomulags um þinglok. Hann hótaði því að taka þingið í gíslingu ef við féllumst ekki á vilja hans sem note bene situr í vantrausts starfsstjórn í forsætisráðherrastól um að taka breytingatillöguna út af borðinu. Það var ömurlegt að horfa upp á vinnubrögð hans, en hann neitaði alfarið að ræða málin og hafði ekkert fram að færa nema hótanir og almennan dónaskap. Ég og mínir samflokksmenn gátum ekki fellt okkur við slík málalok og vorum því ekki tilbúin að fallast á þetta þinglokasamkomulag og hið sama gerði Samfylkingin. Við ætlum að gera lokatilraun til að kanna vilja þingsins sem er sá að það er klár meirihluti fyrir þessari breytingu, en því miður er það líka þannig að það var ekki hægt að sannfæra hina um að fara bara hart í Bjarna og sjá hvort að hann hafi ekki bara verið að blöffa með þessari hótun um málþóf.“
Og í lokin skrifar Birgitta: „Mér finnst þetta rosalega dapurlegur endir á þingstörfum mínum. Ég vona að kjósendur átti sig á hvaða flokkar geta breytt hlutunum til lengri tíma. En sá stöðugleiki sem fólk þráir er ekki til í okkar samfélagi þó að stundum sé svikalogn í stafni.“
