Svo virðist sem þingmenn Sjálfstæðisflokksins tali bæði þversum og langsum í bankasölumálinu. Hið minnsta tveir þingmanna flokksins tala fyrir því allur almenningur eignist hlut í Íslandsbanka meðan formaður flokksins, og ríkjandi fjármálaráðherra Bjarni Benediktsson, gerir alls ekki ráð fyrir að sú leið verði ofan á. Því er spurt, er þessi mikli meiningamunur að skaða flokkinn?
Áður hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið í tveimur fylkingum, langsum og þversum. Það var reyndar Sjálfstæðisflokkurinn gamli. Sigríður Á. Andersen hefur talað fyrir að leysa Íslandsbanka upp og nú gerir Óli Björn Kárason það í nýrri Moggagrein.
„Næsta skref – skref tvö – við að draga ríkið hægt og bítandi út úr aðalhlutverki á fjármálamarkaði er ekki flókið. Afhenda á öllum Íslendingum allt að 15% eignarhlut í Íslandsbanka. Þetta skref er hægt að stíga í upphafi komandi árs. Með því er ýtt undir þátttöku almennings á hlutabréfamarkaði og fleiri stoðum er skotið undir fjárhagslegt sjálfstæði einstaklinga og fjölskyldna þeirra.
Ég hef ítrekað haldið því fram að það sé bæði eðlilegt og sanngjarnt að almenningur fái að njóta með beinum hætti þess virðisauka sem hefur myndast innan veggja bankanna frá endurreisn þeirra. Til þess er engin leið betri en að ríkið afhendi hverjum og einum hlutabréf í bönkunum. Svigrúmið var myndað með vel heppnuðu uppgjöri þrotabúa gömlu bankanna, stöðugleikasamningum og sölu ríkisins á 13% hlut í Arion banka árið 2018.“
Ef þetta gengi eftir telur Óli Björn allar leiðir færar og skrifar:
„Þriðja skrefið er að ríkissjóður selji hægt og bítandi, eftir því sem aðstæður leyfa, í gegnum hlutabréfamarkaðinn 15-20% hlutafjár í Íslandsbanka.
Fjórða skrefið er skráning hlutabréfanna á erlendan verðbréfamarkað og í framhaldinu alþjóðlegt útboð á allt að 30% eignarhlut.“
Óli endar með gamaldags hræðsluáróðri:
„Eitt er víst. Ríkishyggjan mun aldrei ná að fylgja örri alþjóðlegri þróun í fjártækni, heldur sitja eftir. Og mun ekki frekar en snigillinn eða skjaldbakan tryggja samkeppnishæfni íslenska fjármálakerfisins og þar með atvinnulífsins í náinni framtíð.“