Ætla að stelast til að birta skrif Illuga Jökulssonar, þar sem ég fullkomlega sammála honum:
„Þetta símtal var mjög óeðlilegt. Auðvitað trúir því enginn í raun og veru að dómsmálaráðherra hafi farið að hringja í lögreglustjórann — og það tvisvar! — til að glöggva sig á verklagsreglum við dagbókarfærslur, ef blaðamenn spyrðu hana um það! Hvaða fíflagangur er þetta? Heldur Áslaug Arna að við séum tvævetur? Er það kennt í stjórnmálaskóla Sjálfstæðisflokksins að kjósendur séu fífl og það sé allt í lagi að ljúga að þeim hverju sem er? Ég mundi frekar spyrja Áslaugu Örnu: Hringdi hún í ráðherra ríkisstjórnarinnar til að glöggva sig á því hvort þeir hefðu verið í Ásmundarsal? Hringdi hún í Bjarna Benediktsson eða hringdi Bjarni Benediktsson í hana? Og eins og venjulega þá veldur það manni djúpri hryggð að Katrín Jakobsdóttir skuli taka glaðlega undir þvaðrið úr stjórnmálaskóla Sjálfstæðisflokksins.“
