Sigurjón skrifar:
Öll barátta Eflingar hefur einmitt verið með hag þess fólks í forgrunni. Það fólk skapar verðmæti, rétt eins og læknirinn, en staða þess í samfélaginu er eins ólík og hugsast getur.
Vonandi við vitum við öll að fátt, ef þá eitthvað, skapar meiri verðmæti en Landspítalinn. Lækninum Árna Tómasi Ragnarssyni er ekki skemmt yfir baráttu Eflingar. Hann skrifar í Mogga dagsins.
„Í áróðursstríði Eflingar undanfarið hefur helsti frasi félagsins verið að það séu félagar þess sem „skapi verðmætin“. Auðvitað skapa þeir verðmæti, en það gera svo miklu fleiri. Fullyrðing Eflingar er því hrokafull og beinlínis villandi. Það kemur þó ekki á óvart með Sólveigu í forystu og Viðar og nú Stefán Ólafsson á bak við sig. Ég veit ekki til þess að einmitt þetta fólk hafi skapað mikil verðmæti, en blaðrað þeim mun meira. Hvetja svo til verkfalla, sem munu varla skapa mikil verðmæti.
Ég sem læknir hef eins og aðrir læknar t.d. hjálpað fólki til að ná bata og starfsgetu mörg þúsund sinnum. Þar með aukið verðmætasköpun. Sjómenn og bændur skapa verðmæti líka, en þetta er fólkið á landsbyggðinni, sem á að sitja eftir við samningana. Margfalt fleiri mætti nefna til sögunnar. En ofstæki hirðir ekki um slíkt.
P.s. Það þarf að efla til sértækra aðgerða til að hjálpa fátæku fólki þessa lands, en ég hef ekki séð að það sé sérstakt baráttumál Eflingar.“
Þarna hefur eitthvað fallið á milli skips og bryggju. Innan Eflingar er einmitt það fólk sem lægst hafa launin. Öll barátta Eflingar hefur einmitt verið með hag þess fólks í forgrunni. Það fólk skapar verðmæti, rétt eins og læknirinn, en staða þess í samfélaginu er eins ólík og hugsast getur.