Man eftir hlandstybbunni.
„Þá hafa sjálfstæðismenn og fl. slíkir furðuþenkjandi í ríkisstjórn og borgarstjórn, ákveðið að við konur eigum að pissa standandi, ellegar setjast á misútmígnar klósettsetur mishittinna karla. Það er all mikill munur á því að geta staðið framan við salernið og látið flakka án þess að neyðast til að setjast á það, ekki satt? Meira að segja í grunnskóla man ég eftir hlandstybbunni þegar maður stalst til að kíkja inn á strákaklósettið,“ þannig skrifar Inga Sæland.
Og heldur áfram:
„Ég þarf svo sem ekki að reyna að sannfæra neinn, það þekkja þetta allir líka Guðlaugur Þór Þórðarson sem með reglugerð hefur ákveðið að allir pissi standandi ellegar láti sig hafa það að setjast á misútmígna klósettsetu.
…setjast á útmígnar setur mishittinna karla…
Ekki hef ég heyrt minnst á það í umræðunni að þvagfærasýking sé í mörgum tilvikum dauðans alvöru mál fyrir konur sem glíma við hana. Að konum sem eru viðkvæmar fyrir þvagfærasýkingu sé í raun hætta búin með því að setjast á annara manna þvag.“
Skrif Ingu enda svona:
„Mér þætti gaman að heyra í þeim konum sem kæra sig um að setjast á útmígnar setur mishittinna karla sem jú hafa tólin til að pissa standandi.
Að taka af kynjaskipt salerni er hrein og klár aðför að okkur konum. Þrátt fyrir að við konum séum líka menn þá ættu flestir að vera búnir að fatta, að við erum ekki alveg eins. Ég mótmæli því af öllum kröftum og tel það gróft brot á mannréttindum okkar kvenna að ætla að þvinga okkur til að pissa standandi.“
