Forsetakjör „Ég tel að stjórnmálamenn hafi of lengi umgengist í raun lýðveldið Ísland eins og að það sé einkafyrirtæki þeirra. Það eru augljóslega samgróningar milli stjórnmálaflokkanna á Íslandi. Valdið tilheyrir ekki þessu fólki. Forsetinn, sem eini þjóðkjörni maðurinn á þessum ríkisráðsfundum, þarf að gæta að hag almennings í landinu, verja okkur fyrir einhverskonar ofstjórn, ofríki og spillingu. Hann getur verið rödd heilbrigðrar skynsemi þegar svona aðstæður koma upp,“ segir meðal annars í Moggaviðtali við Arnar Þór Jónsson.
En eins og með ráðherrana. Ef þú myndir sem forseti við þessar aðstæður segja, heyrðu félagi þú getur hætt hér sem fjármálaráðherra en þú ert ekki að fara að verða utanríkisráðherra á minni vakt, alla vega ekki strax. Þetta er bara stríðsyfirlýsing.
„Já, ég held að það sé bara allt í lagi að þetta viðnám sé veitt. Ef við ætlum að vera trú okkar stjórnarskrá okkar með öllu því sem í henni felst með „checks and balances“, þá held ég að forseti á svona stundu, bara sem dæmi, þurfi að veita raunverulegt viðnám.“
Fyrr í viðtalinu má finna þetta:
„Ég tel til dæmis að það sé býsna brýnt orðið að forseti eigi alvarleg samtöl við ráðherra, til að mynda á ríkisráðsfundi, kalli ráðherra þangað inn til þess að ræða brýnustu stjórnarmálefni Íslands. Mér sýnist ekki vanþörf á því að stuðla að einhverskonar siðbót í íslenskum stjórnmálum. Forseti gæti gert athugasemdir við að af stað fari hringekja þar sem ráðherra látist vera að bera ábyrgð á verkum sínum en setjist svo að nokkrum dögum eða vikum liðnum í annan ráðherrastól. Forseti samkvæmt stjórnarskrá skipar og veitir ráðherrum lausn frá embætti. Forseti ber að þessu leyti ábyrgð á því hvernig stjórnarfarið er í landinu ásamt ríkisstjórn.“
Þú segir að þú getir rætt þetta inni í ríkisráðinu, en ertu þá að halda því fram, af því að þú ert að vísa til Bjarna Benediktssonar …
„Og Svandísar Svavarsdóttur.“
