Stefanía Jónasdótttir á Sauðárkróki skrifaði grein sem er að finna í Mogga dagsins. Hér er valið brot ír greininni:
„Eftir kvenvæðingu alþingis Íslands og í stjórnmálum er allt í óreiðu hjá þingi og þjóð. Ég er ekki hrifin af konum í stjórnmálum. Detti nú sterk stjórnmálakona inn á þing, þá er hún hrakin burt. Á þingi sitja og hafa setið grátandi, gargandi og óstöðugar konur eftir hentugleikum og dagsformi.
Ungu konurnar á þingi; engin þeirra talar um að varðveita land og auðlindir, nei, þær tala um haframjólk, eigin lífsreynslu, lækkun kosningaaldurs, kvennamál, kynjamál, svansvottanir og að ekki megi nú nota gífuryrði.
Auðvitað tala þær líka um mennsku sína en sjá ekki að þær stefna þjóð sinni í fátækt og landmissi með þessari mennsku. Þær eru tilbúnar til að verða fátækar vegna mennskunnar og auðvitað tala þær um ríkisfé til hjálpar uppeldi barna sinna en ekki um það hvort börn þeirra erfi nú landið.
Þorgerður Katrín segir að ekki megi nota útlendingamálin í næstu kosningum – af hverju skyldi það nú vera! Á Alþingi svífur um á rósrauðu skýi Bjarni Benediktsson, og önnur pungdýr þingsins elta þessi ský kvennanna þótt þau séu grá og vitlaus. Stjórnmálafólk sem ekki sér hættuna sem steðjar að Íslandi: segið af ykkur.“