„Ráðdeild og sparnaður eiga ekki upp á pallborðið í pólitík okkar samtíma.“
Björn Jón Bragason.
„Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttir hefur fyrir löngu þrotið örendið en ráðherrarnir hanga samt sem áður á stólunum, enda sóknin í völd og vegtyllur allri pólitík yfirsterkari. Meginástæða þess að stjórnin er ekki löngu farin frá liggur einfaldlega í því að skatttekjur hafa aukist gríðarlega síðustu misseri, og ráðherrarnir fá að eyða fjármunum að vild í gælumál hvers og eins. Og þrátt fyrir allan tekjuaukann er ríkissjóður rekinn með miklum halla ár eftir ár undir „traustri fjármálastjórn“ Sjálfstæðisflokksins,“ segir meðal annars í góðri grein Björns Jóns Bragasonar.
„Vandi ríkissjóðs, sem og borgarsjóðs, liggur ekki í lágum tekjum heldur stjórnlausum útgjöldum. Ríki og borg hefur brostið vilja til að hafa hemil á eyðslunni og af því hlotist þrálát skuldasöfnun. Þannig hefur beinlínis verið unnið gegn stöðugleika og ríkissjóður og borgarsjóður mun verr í stakk búnir til að mæta óvæntum útgjöldum en ella.
Ráðdeild og sparnaður eiga ekki upp á pallborðið í pólitík okkar samtíma og það vekur ugg að helsta gagnrýni stjórnarandstöðunnar á fjárlög nú sem undangengin ár er einkum sú að ekki sé nógu miklu fé varið til hins eða þessa málaflokksins. Æskilegt væri að fram kæmu stjórnmálamenn sem legðu áherslu á sparnað og ráðdeild í opinberum rekstri. Segir mér hugur að slík sjónarmið eigi sér mikinn hljómgrunn meðal almennings sem fengið hefur sig fullsaddan af sífellt aukinni skattpíningu,“ skrifar Björn Jón.
