„Velta má vöngum um hvort helsti gullgrafari ferðaþjónustunnar sé íslenska ríkið. Gullgrafari er sá sem ekki horfir til framtíðar, lætur stundargróða ráða för. Sá sem ekki byggir upp innviði og tryggir þannig þau gæði og þann grunn sem nauðsynlegur er til að byggja á til framtíðar, getur ekki vænst verðmætasköpunar þegar fram í sækir. Við skulum ekki gleyma því að verðmætasköpun er grunnur hagsældar og þannig velferðar allra landsmanna.“
Þetta er beint tilvitnun í vefsíðu Samtaka ferðaþjónustunnar. Samtökin lýsa þar sárum vonbrigðum með boðaðan niðurskurð í samgönguáætlun.
„Það er með ólíkindum að þeim nauðsynlegu samgönguframkvæmdum sem ferðaþjónustan hefur ítrekað kallað eftir sé nú enn og aftur ýtt út af borðinu.2
Þar eru tekin dæmi, svo sem Dettifossveg. „Þær framkvæmdir hafa ítrekað verið slegnar af á sama tíma og meðaltalsaukning umferðar um svæðið er umtalsvert meiri en gengur og gerist á Íslandi. Þá á dreifing og álagsstýring ferðamanna á svæðinu mikið undir að Dettifossvegur verði greiðfær allan ársins hring.“
Upp um 20 milljarða
Þegar einungis eru reynt að meta nýjar tekjur ríkisisns af ferðaþjónustunni, það er af aukningunni sem verður á árinu, lætur nærri að þær verði um tuttugu milljarða króna.
„Þannig munu þjónustu- og skatttekjur ríkissjóðs af ferðaþjónustunni í heild sinni fara úr 70 milljörðum í 90 milljarða á þessu ári.“
Áfram í sögulegi lágmarki
Þar segir að íslenska þjóðin sé nú með ný verðmæti í höndunum, það er ferðamenn og að þeim verðmætum verði að sinna. „Ef þeir komast ekki leiða sinna, ef þeir eru ekki öryggir á vegum okkar um allt land er voðinn vís. Það sama á einnig við um okkur Íslendinga, enda eru öruggar og tryggar samgöngur undirstaða hagsældar okkar allra á sama tíma og þær eru lífæð ferðaþjónustunnar. Heimamenn jafnt sem innlendir ferðamenn og erlendir gestir okkar eiga mikið undir að samgöngukerfið standist þær sjálfsögðu kröfur sem almennt verður að gera til öryggis og skilvirkni þess.“
Þá segir á síðu Samtaka ferðaþjónustunnar að miðað við ætlaðan þrjátíu prósenta niðurskurð í fjárfestingum munu útgjöld til samgangna halda áfram að vera í sögulegu lágmarki sem hlutfall af vergri landsframleiðslu, eða um 0,5 prósent, „…sem er afar lágt og mun lægra en í nágrannalöndum okkar.“
