Mogginn reynir að búa til hið minnsta armslengd milli sín og forystu flokksins. Í gær birtust hrikalegar tölur um fylgi flokksins. Ekki er að sjá að Mogginn birti niðurstöðurnar. Sem eru stórmerkar. Það er sem Bjarni og hans fólk séu í fleygiferð niður vatnsrennibraut. Og Mogginn segir ekkert.
Mogginn lætur efnahagsráðherrann Bjarna samt ekki í friði. Enda ekki ástæða til. Í leiðara Moggans segir til dæmis:
„Verðbólgan er hvimleið skepna og gírug. Þetta vita sparifjáreigendur best. Þeir eiga kannski peninga á reikningum í bönkum, en einu gildir hvernig þeir snúa sér, alltaf rýrnar eignin, bara mismikið. Í ofanálag eru síðan þeir litlu vextir eða verðbætur, sem ofan á innistæðurnar kunna að leggjast, skattlagðar.“
Enn er verið núa Bjarna því um nasir hversu skattaglaður hann er.
„Það má meira að segja benda á að sú staðreynd að eign manna rýrni í bönkum og ríkið taki þátt í að rýra hana hvetji fólk til að eyða peningunum sínum á meðan hægt er að fá sem mest fyrir þá í stað þess að gera það seinna þegar þeir verða minna virði. Þannig er kynt undir verðbólgunni í stað þess að búa til hvata til að spara og hemja hana,“ segir leiðarinn og endar svona:
„Skattlagning er mikil á Íslandi og erfiðlega gengur að vinda ofan af henni. En skattlagning á ekki að vera ósanngjörn. Á það ættu allir flokkar að geta fallist.“
Ekki er hægt að segja að Mogginn beinlínis gleðjist yfir óförum Bjarna. En hann grætur þau ekki heldur. Þegar á reynir er Mogginn verkfæri flokksins. Davíð og Mogginn hafa reynt í mörg ár að fá Bjarna til að hætta ofurskattlagningu. Án árangurs.
Höfundur: Sigurjón Magnús Egilsson, ritstjóri Miðjunnar.