Alltof fáum blaðamönnum er gefið tækifæri til þess. Það er séð til þess.
Katrín Baldursdóttir skrifar:
Þorsteinn Már Baldvinsson, sem hefur stöðu sakbornings í Namibíumálinu, heldur á um 20 prósent af öllum kvóta á Íslandi með hinum forstjóra Samherja Björgólfi Jóhannssyni. Þessir gæjar hafa fengið að vaða upp og kaupa meiri kvóta á sama tíma og mál Samherja er hjá dómstólum. Ríkissjóður á nú líka að borga með Þorsteini Má vegna Seðlabankamálsins. Dæmin hrannast upp sem sýna að allt er gert svo Þorsteinn Már og hans meðreiðarsveinar verði ekki stoppaðir af hvorki af dómstólum né Alþingi og ríkisstjórn. Mál þeirra eru meðvitað stoppuð af hjá Fiskistofu og Samkeppniseftirlitinu og ekki kemur til greina að hækka veiðigjöldin þó útgerðin raki saman peningum á tímum COVID vegna gengislækkunar krónunnar. Öll fyrirtæki þessara manna tengjast í flóknu neti en þó svo mikið að auðvelt er að sjá að um ólögmæt tengsl er að ræða. Þó gaf Fiskistofa málið frá sér. Samkeppniseftirlitið taldi hins vegar að óhjákvæmilegt væri að hefja nýtt stjórnsýslumál til að rannsaka tengslin frekar, en ekkert gerðist.
Svo þegar fjölmiðlar fóru að rukka um niðurstöðurnar mörgum árum síðar fengust þau svör að rannsókninni hafi verið hætt. Það var víst of mikið að gera hjá Samkeppniseftirlitinu.Hvers vegna í ósköpunum lætur stjórnarandstaðan í Alþingi þetta viðgangast. Það er gjörsamlega óskiljanlegt. Ef einhver töggur væri í henni þá ætti hún að hamast á þessu máli endalaust og botnlaust. Enda um að ræða stærsta einstaka hagsmunamál þjóðarinnar. Stuldurinn á auðlindum Íslendinga fer fram fer alla daga árið um kring. Botnlaus stuldur á svo miklum verðmætum og peningum. Guði sé lof fyrir fjölmiðla sem upplýsa okkur um þetta og rannsaka málin ofan í kjölinn. Alltof fáum blaðamönnum er gefið tækifæri til þess. Það er séð til þess.