„Þau sem þannig háttar um og reiða sig nær eingöngu á ellilífeyri almannatrygginga og greiðslur honum tengdum sér til framfærslu, er hópur aldraðra og öryrkja sem neyðist jafnvel til að neita sér um læknisþjónustu eða eðlilega hluti eins og að gefa barnabörnunum jólagjafir eða fara í leikhús einu sinni á ári eða taka með öðrum hætti þátt í því í lífinu sem gefur því eitthvert gildi. Það er því algjör frumskylda að Alþingi mæti þessum hópi og samþykki þetta frumvarp,“ sagði Logi Einarsson, á Alþingi, við umræðu um almannatryggingar.
„Það er sérstaklega nauðsynlegt vegna þess að þetta er hópur sem helst sat eftir í uppgangi síðustu ára, horfir nú fram á þessa áðurnefndu kjaragliðnun og þarf að lifa við það, miðað við fram komin fjárlög og fjármálaáætlun, að dragast enn lengra aftur úr. Þetta verður ekki til neins annars en að auka enn á bilið milli fátækra og ríkra, auka ójöfnuð, sem ætti að vera okkur sérstakt umhugsunarefni nú á þessum krepputímum, þar sem það er mjög vel þekkt afleiðing kreppu að ójöfnuður aukist. Við sjáum t.d. á heimsvísu að í fyrsta skipti í meira en áratug hefur fátækt í heiminum, sem hefur sem betur fer farið ört minnkandi síðustu ár og áratugi, að aukast aftur.“
Síðan sagði Logi: „Samkvæmt kjarasamningum voru lágmarkslaun lífskjarasamningsins hækkuð í 317.000 kr. á mánuði 1. apríl 2019 og eiga að hækka um 51.000 kr. til viðbótar til ársins 2022. Boðuð hækkun lífeyris almannatrygginga í fjármálaáætluninni er langt frá því að ná fyrrgreindum markmiðum. Framfærsluviðmiðið, án heimilisuppbótar þeirra sem fá örorku og endurhæfingarlífeyri, er 255.834 kr. á mánuði. Það er ljóst að margir þurfa að lifa á strípuðum bótum.“