Engar rannsóknir, engra heimilda getið, engin mótrök, ekkert.
Vilhelm G. Krisinsson skrifar:
Nú er vestræna pressan byrjuð að slúðra um meinta slæma frammistöðu Rússa í veirumálum, þó svo að allir þeir sem fylgjast með rússneskum fjölmiðlum geti séð og heyrt að þar er allt gert til þess að verjast veirunni og ýmislegt mjög eftirtektarvert. Heimildir mínar í Rússlandi herma að yfirleitt sé fólk sátt við aðgerðirnar sem sumar hverjar eru mjög róttækar. Menn segja að tilgangurinn helgi meðalið og heilsa þjóðarinnar gangi fyrir öllu.
Sumir segja ef til vill að það sé ekkert að marka rússneska fjölmiðla, þeim sé öllum stjórnað frá Kreml. Svo er nú raunar ekki. Í Rússlandi er gríðarleg flóra af fjölmiðlum; sjónvarpsstöðvum, dagblöðum, tímaritum og útvarpsstöðvum og hlutur ríkisins á þeim vettvangi mjög lítill. Auk þess eru Rússar miklir notendur netmiðla og almannamiðla, fyrir nú utan að vera mjög vel menntuð og upplýst þjóð, þannig að það er ekki auðvelt að ljúga að þeim.
Ríkisútvarpið lætur ekki sitt eftir liggja í áróðursstríðinu gegn Rússlandi og birti á dögunum „frétt“ sem þegar betur var að gáð, var unnin upp úr fjölmiðli í Rússlandi, sem til skamms tíma a.m.k. var fjármagnaður af CIA og hefur það meginhlutverk að dreifa óhróðri á Vesturlöndum á ensku um rússnesk stjórnvöld. Engar rannsóknir, engra heimilda getið, engin mótrök, ekkert. Af fréttinni má skilja af rithættinum að þessi boðskapur sé settur fram sem skoðun og niðurstaða fréttastofunnar. „Fréttamennska“ sem segir sex, eða hvað?
Fréttastofa Ríkisútvarpsins lét ekki sitt eftir liggja.
Mörgum er í fersku minni fyrir ólympíuleikana í Sochi og HM í Rússlandi, þegar vestrænir fréttamiðlar fóru hamförum við að sverta frammistöðu gestgjafanna. Allt var tínt til, mest logið. Enda fór svo á endanum að báðir þessir viðburðir eru taldir þeir best skipulögðu og glæsilegustu frá öndverðu. Það dró smátt og smátt niður í kórnum eftir því sem á leikana og keppnina leið.
Fréttastofa Ríkisútvarpsins lét ekki sitt eftir liggja. Minnisstæð er „fréttaskýring“ Pálma Jónassonar um HM, sem var samansúrruð skreytni og kunnuglegur áróðurssöngur um forseta Rússlands. Hann vann sér það til sakar, að vera viðstaddur upphaf leikanna en var að sögn Pálma að „baða sig í sviðsljósinu“. Leikarnir hófust og forsetinn sást ei meir. Hefði fréttastofa Ríkisútvarpsins kveðið upp slíkan dóm, hefði Guðni okkar Th. verið viðstaddur upphaf viðlíka viðburðar á Íslandi?
Fréttaflutningur um rússnesk málefni er flókinn vegna tungumálsins. Menn verða helst að skilja rússnesku til þess að geta fjallað um þau af viti. Rússneska þjóðin geldur fyrir þetta á Vesturlöndum, vegna þess að allar fréttir fara í gegnum vestræna miðla, sem margir hverjir virðast smitaðir af einhvers konar rússaveiru en stjórna raunverulega öllu því sem um Rússland er sagt á Vesturlöndum. (Hér mætti fjalla um eignarhaldið á ýmsum áhrifamiklum fjölmiðlum á Vesturlöndum og hag eigendanna af áróðrinum gegn Rússlandi, en það bíður betri tíma)
Raunalegt er til þess að hugsa að miðlar sem maður hefur getað treyst allt sitt líf og varið starfsævinni í að vinna fyrir, leggist svo lágt að ganga til liðs við þennan kór.
