Sér ógn af láglaunafólkinu

Ásmundur Friðriksson Sjálfstæðisflokki kemst hreint og beint að orði í Moggagrein i dag. Hann sér baráttu láglaunafólks sem hreina ógn og segir hana vera gamaldags.

„Það er því í raun stór­merki­legt að hér á landi eru þúsund­ir í verk­föll­um og boðanir á stór­felld­um verk­föll­um hvíla yfir. Það á að sprengja sam­stöðuna um lífs­kjara­samn­ing­ana og setja kaup­mátt­inn og stöðug­leik­ann sem byggt hef­ur verið und­ir í hættu. Við höf­um í 7 ár búið við lága verðbólgu, lækk­andi vexti, auk­inn kaup­mátt og stöðugan hag­vöxt. For­send­ur bættra kjara þjóðar­inn­ar allr­ar. Við þess­ar aðstæður hef­ur verið mik­ill skiln­ing­ur á kröf­um um stytt­ingu vinnu­vik­unn­ar, breyt­ing­um á vakta­fyr­ir­komu­lagi, aðstöðu heil­brigðis­starfs­fólks og vinnu­um­hverfi starf­andi fólks á grund­velli lífs­kjara­samn­ings­ins. Höld­um vöku okk­ar og lát­um ekki ald­argaml­ar bar­áttuaðferðir og úr­elda hug­mynda­fræði ör­fárra sósí­al­ista koma í veg fyr­ir heil­brigða skyn­semi á vinnu­markaði.“

Það er sem Ásmundur hitti aldrei, tali aldrei við fólk sem er fátækt. Fólk se berst í bökkum hvern einasta dag. Á hvaða rúntum er þingmaðurinn þegar hann keyrir þvers og kruss um kjördæmið. Meira en nokkur annar hefur gert.

Í grein Ásmundar má kannski finna það sem hann brennur fyrir: „Ísland er eitt fárra ríkja sem þar sem ál­ver njóta ekki rík­is­styrkja.“ Það skyldi þó aldrei vera,