Gunnar Smári skrifar:
Ég var að lesa blöðin frá því í desember 1974. Þar er verið að fjalla um byggingar í Breiðholt, m.a. blokkina að Kríuhólum 2. Þar kemur fram að hægt er að kaupa íbúðir á þessu verði, á núvirði:
- Einstaklingsíbúð, 47 fm. 7,3 m.kr.
- 2 herb. íbúð, 67 fm. 9,3 m.kr.
- 3 herb. 85 fm. 10,4m.kr.
- 4 herb. 122 fm. 12,9 m.kr.
- 5 herb. 128 fm. 13,2 m.kr.
Í þessum íbúðum er allt fullfrágengið, sameign úti og inni tilbúin, vélar í þvottahúsi, frystiklefi fyrir hverja íbúð og malbikuð bílastæði, segir í greininni.
Þá kemur spurningin: Hvað gerðist eiginlega? Af hverju er ekki lengur hægt að byggja svona ódýrar íbúðir? Eða er kannski svona ódýrt að byggja en það er bara smurt svo þykkt ofan á söluverðið í dag?
(Ég framreiknaði með neysluvísitölu. Ef byggingarvísitala væri notuð yrði verðið örlítið hærra, nokkrum tugum þúsunda.)