Dómsmál „Deilan um málskostnað Más Guðmundssonar seðlabankastjóra vegna málareksturs hans gegn Seðlabankanum út af kjörum sínum hefur einkum snúist um spurninguna hvort réttmætt hafi verið að bankinn bæri bæði kostnað af sókn og vörn í málinu. Minna hefur farið fyrir umfjöllun um kostnaðinn sjálfan, sem var ærinn, nam alls um 7,4 milljónum króna,“ svo segir í leiðara Morgunblaðsins í dag, og hér er gengið út frá að höfundur sé Davíð Oddsson, sem meðal annars er fyrrverandi seðlabankastjóri.
„Þessi tala stendur kannski ekki í mönnum þótt á endanum komi upphæðin öll úr vösum skattborgara, en þó er ástæða til að staldra við því að í raun er upphæðin óskiljanleg. Málið er nefnilega tiltölulega einfalt. Það snýst um grundvallarspurningu og krefst ekki mikillar yfirlegu að finna svör með og á móti.
Í þessu máli þurfti ekki að rekja flókna fjármálagjörninga, leggjast í ferðalög til að fylgja slóð peninga um aflönd Tortólu, Kýpur og Ermarsundseyja, liggja yfir gömlum dómum og skjölum, kalla til fjölda vitna í margra klukkustunda yfirheyrslur eða sitja í réttarsal svo vikum skipti.
Það segir sína sögu að kostnaðurinn við álitsgerð Andra Árnasonar, sem var ein forsenda málarekstursins, var aðeins rúmar 360 þúsund krónur.“
Leiðarahöfundur segir, að með álitsgerð Andra Árnasonar, hafi sú hlið málsins legið ljós fyrir. „Málareksturinn fyrir héraðsdómi og Hæstarétti kostaði hins vegar sitt, 4.148.116 krónur fóru til lögfræðistofu seðlabankastjóra og 3.283.240 krónur til lögfræðistofu Seðlabankans, 7.069.182 krónur alls, rúmar sjö milljónir króna. Það var því ljóst að hvernig sem málið færi myndi skattborgarinn tapa því.“
