DO: „Ríkisstjórn sem féllist á slíka kröfu gæti eins hætt störfum samdægurs.“
Sigurjón M. Egilsson skrifar:
„Þá er afar sérkennilegt, svo vægt sé til orða tekið, þegar settar eru fram kröfur á hendur kjörnum fulltrúum almennings um að þeir afsali sér valdi…“
Svo ótrúlegt sem það er, þá er þetta bein tilvitnun í skrif Davíðs Oddssonar, þess manns sem mótaði samfélagið meira en nokkur annar. Honum var keppikefli að auka sem mest muninn milli ríkra og fátækra, og tókst það rækilega.
Eitt skýrasta dæmið um pukrið bak við tjöldin.
Hér er hann að bölsótast við verkalýðsforystuna sem ætlast til eins og annars, allt fyrir opnum tjöldum. Ekkert leyndó, ekkert pukur, ekkert falið.
Sennileg trúir ekki nokkur manneskja að stjórnmálamenn hafi ekki oft, meira að segja mjög oft, framselt vald sitt til ríkra og eins til þess fólk sem Davíð flokkar sem „fyrirmenni“.
Davíð: „Ekki er óþekkt að ríkisstjórn komi að kjarasamningum á lokametrum til að höggva á hnút og tryggja að samningar geti náðst. Þetta getur verið skynsamlegt, en getur vitaskuld aldrei komið í veg fyrir að samningsaðilar sýni ábyrgð og semji.
Þeir geta ekki sett fram fullkomlega óraunsæjar kröfur og beðið svo eftir að ríkisvaldið skeri þá úr snörunni.“
Og hann heldur áfram: „Það að Efling telji raunsætt eða viðeigandi að gera kröfu um að tiltekin skýrsla tveggja áhugamanna um aukna skattheimtu verði gerð að skattastefnu Íslands er verulegt áhyggjuefni. Ríkisstjórn sem féllist á slíka kröfu gæti eins hætt störfum samdægurs. Hún hefði þegar sýnt að hún væri búin að missa tökin.“
Já, þannig skrifar forsætisráðherrann fyrrverandi.
Bíðum aðeins við. Hvað varð til þess að veiðigjöldin voru lækkuð og eins bankaskatturinn, hvers vegna eru skattar af fjármagnstekjum hér þeir lægstu í Evrópu, og kannski í heimi, hvers vegna voru eignaskattar aflagðir?
Svarið er einfalt Davíð; það er vegna þess að fyrri ríkisstjórnir og núverandi afsöluðu sér völdum til þeirra sem mest eiga og mest hafa.
Einfaldara verður það bara ekki. Nú er ekkert pukur. Allt fyrir opnum tjöldum. Hér er ekki talað um greiða á móti greiða. Nýtt fólk er komið að borðinu. Allt, allt öðru vísi fólk. Það var tímabært. Stjórnmálamenn gærdagsins verð að sættast á löngu tímabærar breytingar.