Það gengur hratt á inneign Vinstri grænna og Katrínar forsætisráðherra. Bæði hún og flokkurinn stefna hratt í pólitískt gjaldþrot. Sennilega kæmi fáum á óvart ef Katrín og Vg kjósi að hætta dauðagöngunni í hjólfari Sjálfstæðisflokksins og ákveðið verða að segja hingað og ekki lengra, og Katrín skili lyklunum að stjórnarráðshúsinu.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur hingað til leikið samstarfsflokka sína illa. Vinstri græn eru engin undantekning þar á. Eftir að Katrín fékk forgangskröfu sína samþykkta, það er stól forsætisráðherra, ræður Sjálfstæðisflokkurinn öllu því sem hann vill, og þarf. Sjálfstæðisflokkurinn hefur aldrei áður spilað eins gróft án þess að reyna að hylja vilja sinn og verk.
Af mörgu er að taka. Fyrrum stjórnarformaður Samherja varð sjávarútvegsráðherra, ljósmæðradeilan, Sigríður Á. Andersen hélt áfram sem dómsmálaráðherra og það var stór biti að kyngja fyrir Vg, viljinn til lækkunnar veiðigjalda og margt annað sem hefur orðið til þess að Katrín og Vinstri græn hafa þurft að éta ofan í sig hvert málið af öðru.
Ekki getur annað verið að þátttaka í ríkisstjórninni verði endurmetin áður en öll pólitísk inneign verður uppurin.
Sigurjón M. Egilsson.
