„Mikið er ég feginn að Ágeir Jónsson hagfræðingur (sá sem sagði að allt væri í himnalagi í efnahagsmálum á Íslandi þar til bakarnir hrundur yfir landsmenn) hefur komist að þeirri niðurstöðu að íslenska krónan sé allra meina bót þó svo hún hafi fallið um 2500 % gagnvart danskri krónur frá því að undirritaður steig fyrst fæti á danska grund,“ skrifar Ólafur Haukur Símonarson.
„Auðvitað hittir Ásgeir naglann á höfuðið eins og jafnan; bjargráð í þjóðhagsvarúðarlegu samhengi er að fjölga seðlabankastjórum og setja á laggir nýjar vel launaðar nefndir í Seðlabankahúsinu. Já, og vitanlega er nauðsynlegt að skerða vald Fjármálaeftirlitsins – því auðvitað er allt eftirlit með gjörningum töframanna fjármálaheimsins best komi hjá nýju nefndunum í kjallara Seðlabankans.“
Og svo veltir Ólafur Haukur fyrir sér hvað Ásgeir hafi kostað ríkissjóð.
„Og hvað kostaði þessi dýrðlega en fyrirsjáanlega skýrsla Ásgeirs og félaga? Hún var ódýr, kostaði helming þess sem óbirt skýrsla Hannesar Hólmsteins hefur kostað – hrein reyfarakaup – er ekki hægt að semja um kaup á fleiri svona skýrslum sem staðfesta að þjóðin er höfð að fífli?“
Fyrirsögnin er Miðjunnar.