Hvernig má það vera að Katrín Jakobsdóttir haldi, eða lætur sem hún haldi, að það eitt að leggja niður kjararáð, án þess að nokkuð sé vitað hvað taki við af því, lægi þær haföldur sem hafa orðið vegna ákvarðana ráðsins. Því fer svo fjarri. Kjararáð hefur gefið tóninni í komandi kjaraviðræðum. Punktur og basta.
Ríkisstjórnin vildi ekki setja lög til að strika yfir launahækkanir til þingmanna, ráðherra og annarra í ríkisaðlinu. En önnur leið var til, sem var samt ekki farin. Höfundur þeirra leiðar er þessi sama Katrín. Þá stjórnarandstæðingur.
„Við höfum einmitt talað fyrir því að til þess að auka jöfnuð í samfélaginu þá þarf að setja sérstakt hátekjuþrep í skattkerfið á laun sem fara svona rúmlega yfir milljónina. Það er hluti af því að viðhalda hér efnahagslegum stöðugleika.“ Já, þetta sagði stjórnarandstæðingurinn Katrín. Og það ekki fyrir svo langa löngu.
Eftir að Katrín gekk í lið Bjarna Benediktssonar hefur orðið nánast fullkominn viðsnúningur í hennar pólitískum viðhorfum. Því miður. En nú dugar ekki að leggja svona aumar skítareddingar á borðið. Víst er að nýir viðmælendur hlusta ekki á þann þvætting sem nú á að bjóða upp á, leggja niður kjararáð án þess að vita hvað kemur í staðinn. Katrín kanntu annan.
Sigurjón M. Egilsson.
