Hvað gengur Gylfa Arnbjörssyni, forseta ASÍ, til þegar hann leyfir sér að finna að áhuga formanns VR á breytingum í verkalýðsfélaginu Eflingu? Það er gott hjá Ragnari Þór Ingólfssyni, sem svo mörgum öðrum, að hafa áhuga á hvernig mál þróast innan Eflingar.
Í Eflingu er margt fólk sem hefur það skítt, svo skítt að staða þess er smánarblettur á samfélaginu. Hvorki stjórn Eflingar né forystu ASÍ hefur tekist að semja um laun fyrir þetta fólk, laun sem duga til fábrotnustu framfærslu. Því er kurr meðal félagsmanna Eflingar og sem betur fer nær það út fyrir raðir félagsins.
Skömm stjórnarinnar er svo mikil að á sama tíma og tæpur helmingur félagsmanna er fólk af erlendum uppruna, kemur uppstillingarnefnd ekki til hugar, að fá svo mikið sem einn félagsmann af erlendum uppruna í stjórn, ekki einn. Skömmin er algjör og augljós. Staða þess fólks er því miður oft svo slök og svo aum, af ýmsum ástæðum, að ekki er þolandi.
Ef fer svo að Alþýðusambandið klofni á vakt Gylfa Arnbjörssonar er það ekki Ragnari Þór Ingólfssyni að kenna og alls ekki Sólveigu Önnu Jónsdóttur formannsframbjóðanda í Eflingu. Alls ekki. Ástæðuna er að finna nær Gylfa en hann vill vera láta.
Stjórn Eflingar, og fleiri, hefur orðið uppvís að getuleysi. Ekki hefur tekist að semja um laun sem duga til framfærlsu fyrir drjúgan hluta félagsmanna Eflingar. Það er ekki nógu gott. Í stað þess að skilja hvað er að gerast er nú reynt að verja vígið. Til þess verður ýmislegt reynt. Allt annað en bæta kjör þeirra sem verst standa.
Nei, nú verður reynt að saka mótframboðið um stuðning frá öðrum verkalýðsfélögum, einsog það sé vont, og síðan mun allt verða gert til að dæma mótframboðið ólöglegt. Víst er að núverandi ráðendur Eflingar þora ekki í opnar kosningar til stjórnar. Leitað verður allra leiða til að stöðva þær.
Kosningar í stjórn Eflingar verða merkar, verði þá að þeim. Þær verða merkar vegna þess að það gerist almennt ekki að uppreisn verði innan verkalýðsfélaga á Íslandi og þar sem augljóst er að innan Eflingar eru margt fólk sem hefur það svo skítt að nýtt fólk verður að komast að, það verður að laga kjör þessa fólks. Vonandi fær Sólveig Anna Jónsdóttir, sem er ný fersk rödd, að reyna sig. Víst er að það er engu að tapa.
Inngrip Gylfa Arnbjörnssonar er mun verra en hann segir um áhuga Ragnars Þórs Ingólfssonar. Gylfi ætlar að tuddast áfram. Verja sitt bú. Réttast er að dæma á hann ruðning.
Sigurjón M. Egilsson.
