Lætur sem hann sé nýkominn

Sigurður Ingi Jóhannsson, þingmaður og bóndi að Dalbæ, skrifar merka, eða ómerka, grein í Moggann í dag.

Það er gorgeir í formanni Framsóknar. Hann er nýstiginn í land eftir sjö ára úthald. Sjö ára. Hann lætur sem hann þekki ekkert til fortíðarinnar. Þekki ekkert til hversu ömurleg staða er á innviðum landsins. Hér og þar.

Eftir að hann ýtti sér frá Bjarna og hans liði sagði Sigurður Ingi að Sjálfstæðisflokkurinn væri óstjórntækur. Satt best að segja er undarlegt hvernig SIJ skrifar. Eftir sjö ára úthald.

Við í Fram­sókn erum til­bú­in…

Nóg er að birta niðurlag greinarinnar. Og það er gert hér:

„Það eru vissu­lega tæki­færi til staðar í ís­lensku sam­fé­lagi. En til að nýta þau þarf rík­is­stjórn sem sam­ein­ar þjóðina í stað þess að sundra henni. Við í Fram­sókn erum til­bú­in að vinna að upp­bygg­ingu sam­fé­lags­ins og vinna sam­an að góðum mál­um. En við mun­um einnig veita rík­is­stjórn­inni nauðsyn­legt aðhald þar sem þess ger­ist þörf. Það er ekki nóg að tala um framtíðar­sýn – það þarf að fram­kvæma. Við þurf­um stefnu sem tek­ur til­lit til alls lands­ins, ekki stefnu sem veik­ir lands­byggðina, skaðar at­vinnu­lífið og van­ræk­ir mik­il­væg mál á borð við at­vinnu, innviði og fæðuör­yggi.“

Ráð væri fyrir SIJ að slaka á. Líta yfir eigin flokk, í Reykjavík og á Alþingi. Sviðin jörð.