Samúð með Palestínumönnum er ekki leyfð

Það er skelfilegt að frjáls tjáning á Vesturlöndum er nú heft með tilskipunum frá Ísrael. Er ekki tímabært að menn staldri við og spyrji sig hvernig í ósköpunum svo er komið að ríkisstjórnir Evrópuríkja, oftar en ekki með aðstoð frá fylgisspökum fjölmiðlum, ákveði hvað megi segja og gera þegar kemur að málefnum Ísraels? Það er ekki nóg með að listamenn, skopteiknarar, blaðamenn, aðgerðarsinnar, fótboltamenn og margir fleiri hópar eigi á hættu að missa vinnuna ef viðkomandi tjá gagnrýni á harðlínustefnu Ísraelsstjórnar, fólk á hreinlega yfir höfði sér handtökur, lögsóknir og dóma.

Hvað má og hvað ekki er ákveðið af stjórninni í Ísrael með sína fasísku áferð. Þekktur sænskur aðgerðarsinni, Greta Thönberg, lýsir yfir samúð með fólknu á Gasa en af því að á mynd á samfélagsmiðlum sést í kolkrabbadúkku er hún kallaður Gyðingahatari. Þýðir þá ekkert fyrir Gretu að segja að kolkrabbadúkkan sé tákn fólks á einhverfurófinu til að gefa til kynna að það vilji teygja sig til fólks. Nei, Gyðingahatur!

Steve Bell, pólitískur skopmyndateiknari Guardian er rekinn eftir 40 ára starf af því hann teiknaði Netanyahu á máta sem síonistum þótti ekki hugnanlegur. Augljós vísun teiknarans í pólitík frá dögum Vietnamstríðsins var hunsuð því hin „rétta“ túlkun var að þarna glitti í minni úr leikriti Shakespears sem samið var árið 1598. Gyðingahatur!

Það er alþekkt margfelldi og á jafnt við í Lundúnum og í Reykjavík.

Suella Braverman, öfgamanneskjan sem situr í stóli innanríkisráðherra í Bretlandi, reyndi að stilla því svo upp að lögreglan sem undir hana heyrir gæti túlkað það sem stuðning við hryðjuverkamenn og hatur á Gyðingum að veifa þjóðfána Palestínu. Jafnframt mætti skoða það að handtaka og ákæra fólk sem hrópaði á samstöðufundum: “Frá á og niður að sjó, skal Palestína vera frjáls“. Braverman innanríkisráðherra Bretlands skipaði lögreglumönnum sínum að lesa vandlega í það hvort þetta slagorð gæti túlkast sem krafa um að Ísraelsríki verði þurrkað af landakortinu með öllum íbúum. Gyðingahatur!

Í gær hunsuðu yfir hundrað þúsund manns þessa hótun um handtöku og lögsókn og marseraði um miðborg Lundúna til að sýna samstöðu með almenningi í Palestínu og kröfu um að slátrunin á Gaza sé stöðvuð. Úr því Lundúnarlögreglan segir að þar hafi hundrað þúsund manns marserað má samkvæmt þumalputtareglu telja að allt að tvöfallt fleiri hafi mætt. Það er alþekkt margfelldi og á jafnt við í Lundúnum og í Reykjavík.

Krafan sem er uppi, og hlýtt þegjandi og hljóðalaust víða, er sú að samúð með Palestínumönnum er ekki leyfð. Stuðningur við Palestínumenn sé stuðningur við hryðjuverkamenn. Undirliggjandi er vitaskuld að allir Palestínumenn séu réttdræpir. Einstaka stjórnmálamenn í Ísrael fara ekki lengur í grafgötur með að þeir telji að stórkostleg slátrun á almennum Palestínumönnum sé bara í góðu lagi.

Það er ekki mjög áhrifaríkt að saka Gyðinga um Gyðingahatur.

Öll gagnrýni á helstefnu Ísraelsstjórnar er Gyðingaandúð. Með þessari stefnu hefur Ísraelsstjórn tekið alla Gyðinga heimsins í gíslingu og notar þá sem mannlega skildi. Er nokkuð undarlegt þegar keyrt er á þennan samjöfnuð að hann leiði til þess að einhverjir fámennir hópar hreinlega geri alla Gyðinga heimsins ábyrga fyrir hroðanum sem kemur frá Ísraelsstjórn? Hvaðan sprettur þessi samjöfnuður og hver ber á honum ábyrgð?

Síónistarnir eiga enn dálíðið erfitt með að kljást við þá Gyðinga sem viðra sjónarmið sem á að berja niður ef það kemur frá öðrum. Það er ekki mjög áhrifaríkt að saka Gyðinga um Gyðingahatur.

Meðfylgjandi vital er býsna gott en það er við Daniel Levy, sem leiðir stofnun sem kallast U.S./Middle East Project. Hann var einn af samningamönnum Ísraela í friðarviðræðum við Palestínumenn bæði í forsætisráðherratíð Ehud Barak og Yizhak Rabin.