Útgerðin mun aldrei berjast fyrir; „…að ákvæði af þessu tagi komist aldrei inn í stjórnarskrá.“ Punktur og basta.
Staða Katrínar Jakobsdóttur er veikari en margur hyggur. Hún lagði af stað, ein síns liðs, að breyta stjórnarskránni. Það er púað á hana úr báðum áttum. Frá því fólki sem vill ákveðið ákvæði um að auðlindirnar verði skýrt og skorinort eign þjóðarinnar.
Hinum megin er strangasta og harðasta hagsmunabarátta sem um getur. Útgerðarauðvaldið. Það vill ekkert gefa eftir. Og mun ekki þurfa þess. Það mun tryggja að engar þær breytingar verði gerðar á stjórnarskránni sem veikir stöðu þess.
„Ef marka má umsagnirnar er ljóst að þeir gætu mætavel sæst á að halda rifrildinu áfram að eilífu þannig að ákvæði af þessu tagi komist aldrei inn í stjórnarskrá,“ skrifar Katrín í nýrri Moggagrein. Í þessari setningu hittir hún naglann á höfuðið.
Útgerðin mun aldrei berjast fyrir; „…að ákvæði af þessu tagi komist aldrei inn í stjórnarskrá.“ Punktur og basta.
Til að viðhalda óbreyttri stöðu ver útgerðin ómældu peningum. Einn liður í því er útgerð Moggans. Sem rekinn er með fordæmalausu tapi ár eftir ár. Hins vegar skilar Mogginn sínu með tangarhaldi á einstaka stjórnmálamönnum og jafnvel heilu flokkunum.
Engum hefur tekist að þrengja að útgerðinni. Katrínu Jakobsdóttur mun heldur ekki takast það. Útgerðin og tök hennar á samfélaginu eru meiri en Katrínar. Því miður fyrir forsætisráðherra. Frumvarpið hennar er andvana fætt.
Það þarf meira til svo breytingar megi takast.
-sme
