Sennilega eru nú um fimmtán ár frá því ég sat, ásamt þáverandi framkvæmdastjóra Sjálfstæðisflokksins, á tveggja manna fundi í Valhöll. Í stóru fundarherbergi.
Ég man ekki hvor okkar boðaði til fundarins. En man fundarefnið. Það var andúð flokksins á Fréttablaðinu. Sem var að sönnu mikið og magnað.
Framkvæmdastjórinn fór ekki dult með andúð sína á bróður mínum, Gunnar Smára. Eðlilega var ég ekki sammála honum. Framkvæmdastjórinn sagði mig vera svo sem ágætan. Öðru máli gegndi um Smára.
Að lokum sagði framkvæmdastjórinn að hvað sem Gunnar Smári tæki sér fyrir hendur, myndu „þeir stoppa það“. Þeir eru enn að. Hafa engu gleymt.
Þú gætir haft áhuga á þessum
-sme
